ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 7

1)ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗΣ
α. Πνευματικός θάνατος 1. Θάνατος του ανθρώπου
β. Ειδωλολατρία              2. Προσπάθεια του ανθρώπου να απαλλαγεί από το κακό με δικές του
                                          δυνάμεις και να ευτυχήσει

γ. Υποδούλωση στη φθορά  3. Διακοπή κοινωνίας με τον Θεό
δ. Αυτοθεοποίηση του      4. Θλίψη για τον χαμένο παράδεισο
ανθρώπου
ε. Ατομισμός                       5. Έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για αναζήτηση θεών
                                            6. Ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο
                                             7. Πίστη ότι μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει στη θέωση χωρίς Θεό

2)ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ
1. Προαναγγελία του
Μεσσία Χριστού από
τους προφήτες
2. Ο Μωυσής ως
ηγέτης του λαού του
Θεού ελευθερώνει
από τη δουλεία τους
Εβραίους
3. Ζωή, έργο, θάνατος
και Ανάσταση του
Κυρίου
4. Κλήση του
Αβραάμ από τον
Θεό
5. Ίδρυση της
Εκκλησίας

3)ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
 Ι) Οι χριστιανοί µε τις γιορτές της Εκκλησίας. α. θυμούνται τα γεγονότα της ανθρώπινης σωτηρίας
β. γιορτάζουν τα γεγονότα της ζωής του Χριστού, της Θεοτόκου και των αγίων γ. ξαναζούν τα γεγονότα της ζωής του Χριστού, της Θεοτόκου και των αγίων στο παρόν δ. όλα τα παραπάνω
ΙΙ)Το σχέδιο του Θεού για την αποκατάσταση του ανθρώπου και τη σωτηρία της ανθρώπινης φύσης
ονοµάζεται. α. θεία οικονομία β. εκκλησιαστική οικολογία γ. ενιαία οικονομία δ. θεϊκή βούληση
4)ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ ΚΕΝΟΥ
«Τα σηµαντικά γεγονότα της ζωής του Χριστού αποτυπώνονται στις δεσποτικές ................ Τέτοια είναιη πανηγυρική είσοδος στα Ιεροσόλυµα (........... των Βαΐων), ο .................. ∆είπνος, τα ............. και η ........................ του Χριστού». (Κυριακή / Ανάσταση / Μυστικός / εορτές / Πάθη)

«Όπως λένε οι .................. της Εκκλησίας, ο ∆εσπότης του κόσµου είδε µε φιλανθρωπία την ...............του ανθρώπου και θέλησε να τον επαναφέρει στην ................ της αλήθειας. Να αποκαταστήσει την.................. ................... και να τη σώσει από τη ............. και τον θάνατο». (επίγνωση / φθορά / πτώση / ανθρώπινη φύση / Πατέρες)

«Ο Θεός ‘‘οικονόµησε", δηλαδή σχεδίασε και πραγµατοποίησε τη ................... του ανθρώπου. Αυτό το σχέδιο έγινε σταδιακά και λέγεται ............... .............. Για την πραγµατοποίησή της προϋπόθεση ήταν η................... του ανθρώπου. Στην ολοκλήρωσή της, την πλήρη δόξα και ....................... θα
απολαύσουν οι πιστοί µετά τη ................. .......................... (∆ευτέρα Παρουσία / θεία οικονοµία /
µακαριότητα / σωτηρία / συγκατάθεση)
ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
1)Η δεύτερη φάση της θείας οικονοµίας
είναι...α. η εποχή των τριώνΙεραρχώνβ. η διδασκαλία τωνΠατριαρχών γ. η ζωή του Χριστού
2)Η τρίτη φάση της θείας οικονοµίας είναι...α. η περίοδος της Εκκλησίας β. η εποχή των προφητώνγ. η ιστορία των πατριαρχών

3)Οι ∆εσποτικές γιορτές θυµίζουν στους πιστούς περιστατικά από. α. τη ζωή και το έργο
των προφητών β. τη ζωή και τη δράση του Ιησού Χριστού γ. την ιστορία των βασιλέων του Ισραήλ

4)Σύµφωνα µε την πίστη της Εκκλησίας,  ο Χριστός ήλθε στον κόσµο.
α. από φιλανθρωπία και αγάπη β. ως ισχυρός εγκόσµιος βασιλιάς γ. για να τιµωρήσει τους κακούς

5)Τα σπουδαιότερα γεγονότα της ζωής του Χριστού αποτυπώνονται. α. στο ηµερολόγιο της
Εκκλησίας β. στα ήθη και έθιµα των χριστιανών γ. στις ∆εσποτικές εορτές της Εκκλησίας

6)Το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου ονοµάζεται.
α. Θεία Λειτουργία β. θεία δηµιουργία γ. θεία οικονοµία

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ
Η δεύτερη φάση της θείας οικονοµίας ταυτίζεται µε την εποχή των πατριαρχών της Παλαιάς ∆ιαθήκης.
7 Η διδασκαλία του Κυρίου αποµακρύνει τους ανθρώπους από την ειδωλολατρία.
7 Η διδασκαλία του Χριστού αφορά στη σωτηρία ενός έθνους.
7 Η ίδρυση της Εκκλησίας είναι η κατάληξη του σχεδίου της θείας οικονοµίας.
7 Η Παλαιά ∆ιαθήκη είναι το στάδιο εγκατάλειψης του ανθρώπου από τον Θεό.
7 Η πτώση του ανθρώπου του στέρησε για πάντα τη χάρη του Θεού.
7 Η πτώση φανερώνει την αδυναµία του Θεού να σώσει τον άνθρωπο.
7 Η τάση του ανθρώπου να επικοινωνήσει µε τον δηµιουργό του είναι φυσική και πηγαία.
7 Κάθε Κυριακή η Εκκλησία θυµάται και τιµά τη Γέννηση του Χριστού.
7 Ο Θεός είναι απών από την ανθρώπινη ιστορία.
7 Ο Θεός συνέχισε να αγαπά τον άνθρωπο παρά την αποµάκρυνση του ανθρώπου από Αυτόν.
7 Ο Θεός-Πατέρας έστειλε τον Υιό Του στη γη από φιλανθρωπία.
7 Ο Κύριος ήρθε στον κόσµο για να τον υπηρετήσουν οι άνθρωποι.
7 Ο Χριστός απελευθέρωσε τον άνθρωπο από την ειδωλολατρία.
7 Οι κύριες φάσεις της θείας οικονοµίας είναι η ελληνιστική και η ρωµαϊκή περίοδος.
7 Οι λανθασµένες επιλογές του ανθρώπου είναι η βασική αιτία για την παρουσία του κακού στον κόσµο.

Στην εκκλησιαστική γλώσσα «οικονοµία» λέγεται η πραγµάτωση του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του
ανθρώπου.
7 Τα γεγονότα της θείας οικονοµίας απλώς περιγράφονται στην Αγία Γραφή και δεν αφορούν την Εκκλησία.
7 Το σχέδιο της θείας οικονοµίας εξελίσσεται σε έξι φάσεις

ΟΜΑΔΑ Β
1)«Τα θαυµαστά γεγονότα για τη σωτηρία του ανθρώπου, όπως η Γέννηση, η Σταύρωση, η Ανάσταση, πανηγυρίζονται µε τις γιορτές της Εκκλησίας. Με τον τρόπο αυτό η Εκκλησία καλεί τους πιστούς να συµµετέχουν στη ζωή του Χριστού». Να αναπτύξετε και να σχολιάσετε την
παραπάνω θέση.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Οι Χριστιανικές εορτές αποτελούν μια ευκαιρία να δοξολογήσουμε το Θεό αλλά και να
ξαναβιώσουμε τα ίδια τα γεγονότα. Γι’ αυτό παραδείγματος χάριν κατά την Μεγάλη εβδομάδα
μέσα από την λατρεία την Εκκλησίας δεν είμαστε απλοί θεατές του Θείου Πάθους αλλά γίνεται
λόγος για συμπόρευση και συσταύρωση.
Κατά τον Μυστικό Δείπνο ο Κύριος έδωσε στους μαθητές του την υπόσχεση ότι θα
επιστρέψει και θα είναι για πάντα μαζί τους και αυτό συνέβη όταν την Πεντηκοστή με την
ίδρυση της Εκκλησίας έχουμε την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, του Παράκλητου, μέσω του ο
οποίου η χάρις του Θεού είναι πάντα μαζί μας.
Τα θαυμαστά γεγονότα για τη σωτηρία του ανθρώπου πανηγυρίζονται λοιπόν με τις
γιορτές της Εκκλησίας. Σκορπισμένες μέσα στο έτος, μας θυμίζουν την επίγεια ζωή του Κυρίου,
της Υπεραγίας Θεοτόκου και των αγίων. Ξαναγεννιέται μέσα μας ο Χριστός, σταυρώνεται,
ανασταίνεται. Γι’ αυτό οι υμνογράφοι της Εκκλησίας στους ύμνους και οι Πατέρες στις ευχές
χρησιμοποιούν τη λέξη «σήμερον» - «Σήμερον ὁ Χριστός γεννᾶται..». «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί
ξύλου...». Σήμερα, σαν να ήμαστε τότε παρόντες στο γεγονός, βλέπουμε την Ανάσταση.
«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...». «Σήμερον ἒαρ νοητόν ἀνέτειλεν ἡμῖν... ἡ παγκόσμιος
μνήμη Γεωργίου τοῦ σοφοῦ Μεγαλομάρτυρος». Έτσι, η Εκκλησία με το εορτολόγιο της μάς χαρίζει ένα πανόραμα των θαυμασίων του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει να γιορτάζουμε αυτά τα θαυμαστά γεγονότα με ανάλογο τρόπο: «όχι με «πανηγύρια», αλλ’ όπως θέλει ο Θεός· όχι με τρόπο κοσμικό, αλλά με τρόπο υπερκόσμιο.

2)Ο άνθρωπος, πλασµένος κατ' εικόνα Θεού, είναι από τη φύση του προορισµένος να γιορτάζει, να θυµάται τον Θεό. Η χριστιανική γιορτή, δεν είναι ένα θεωρητικό και αφηρηµένο γεγονός, αλλά βίωµα χαράς και ευφροσύνης για τη νέα πραγµατικότητα που δηµιούργησαν τα γεγονότα της θείας Οικονοµίας, της Σάρκωσης, του Σταυρού, του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού. Να εντοπίσετε τα χαρακτηριστικά της χριστιανικής γιορτής και τη σηµασία τους για τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Οι χριστιανικές εορτές δεν αποτελούν απλά και μόνο αφορμή για αργία και
διασκέδαση, καθώς πέρα από τον κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζουν στην ζωή του
σύγχρονου ανθρώπου, πρωτίστως ο θρησκευτικός τους χαρακτήρας είναι πολύ ουσιαστικός
για την ζωή των πιστών.
Γι΄ αυτό λέμε ότι οι εορτές αυτές δεν είναι ένα θεωρητικό και αφηρημένο γεγονός.
Στόχος τους είναι πάνω απ΄ όλα όπως και από την συνολική συμμετοχή μας στην λατρεία καθ’
όλη την διάρκεια του χρόνου(και όχι μόνο κατά την διάρκεια των εορτών), ο πιστός να βιώσει
και με αυτό τον τρόπο να κατανοήσει καλύτερα της σημασία των γεγονότων την μνήμη των
οποίων τιμούμε στις αντίστοιχες εορτές. Τα Χριστούγεννα εορτάζουμε την γέννηση του
Χριστού και χαιρόμαστε για όλα όσα συνεπάγεται η ενανθρώπιση του Χριστού για τους
ανθρώπους. Το Πάσχα αντίστοιχα, βιώνουμε κάθε χρόνο το Πάθος και την Ανάσταση του
Κυρίου μας. Η σπουδαιότητα των γεγονότων αυτών είναι τόσο μεγάλη γι’ αυτό άλλωστε και τα
εορτάζουμε που χωρίς αυτά η θρησκείας μας θα ήταν διαφορετική αν π.χ. ο Υιός του Θεού δεν είχε γίνει άνθρωπος ή αν δεν είχε υπάρξει η Ανάσταση η πίστη μας θα ήταν κενή. Η συμμετοχή
μας λοιπόν στην λατρεία της Εκκλησίας είναι πολύ σημαντική γιατί μέσα από την συμμετοχή
μας στα μυστήρια της Εκκλησίας δεχόμαστε την χάρη του αγίου Πνεύματος και ενωνόμαστε με
το Χριστό. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Θεός από την αγάπη του για τον άνθρωπο, το ξεχωριστό
δημιούργημα του, στα πλαίσια της Θείας Οικονομίας, δηλαδή του σχεδίου του για την
σωτηρία των ανθρώπων, έστειλε τον Υιό του στους ανθρώπους και μέσω του Αγίου Πνεύματος
και την ίδρυση της Εκκλησίας μας χαρίζει ότι χάσαμε με το προπατορικό αμάρτημα. Γι΄ αυτό
και οι πιστοί τιμούν και εορτάζουν τα γεγονότα αυτά που θα μας οδηγήσουν στην σωτηρία.
Η θρησκευτική-θεολογική διάσταση των εορτών αυτών και όχι μόνο η κοινωνική, είναι
που καθιστά τον εορτασμό τους ουσιαστικό για την ζωή του κάθε πιστού.

3)Ο αρχαίος έλληνας φιλόσοφος ∆ηµόκριτος αναφέρει ότι ζωή χωρίς γιορτές, είναι µακρύς δρόµος χωρίς ξεκούραση. Ο Γρηγόριος Θεολόγος τονίζει την ανάγκη να γιορτάζουµε "όχι µε πανηγύρια, αλλά όπως θέλει ο Θεός, ... όχι τα δικά µας, αλλά περισσότερο αυτά του Χριστού". Να συγκρίνετε
και να σχολιάσετε τις δύο προσεγγίσεις.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Σύμφωνα με τον αρχαίο έλληνα φιλόσοφο Δημόκριτο οι γιορτές είναι για τον άνθρωπο
μια ευκαιρία για ξεκούραση και διασκέδαση. Για τον Γρηγόριο τον Θεολόγο δεν είναι μόνο
αυτό. Δηλαδή, οι ορθόδοξες γιορτές δεν έχουν μόνο την κοινωνική διάσταση της ανάπαυσης
και της διασκέδασης αλλά και μια θεολογική διάσταση αυτή της πραγματικής λατρείας προς
τον Θεό. Και εφόσον ο Θεός είναι πνεύμα η προσκύνηση και η λατρεία του Θεού, γίνεται με τη δύναμη του Πνεύματος. Λατρεύουμε, λοιπόν, το Θεό πραγματικά, όταν η αναφορά μας σ’
αυτόν δεν είναι εξωτερική και τυπική αλλά εσωτερική, πνευματική και γίνεται με όλη μας την
καρδιά. Μόνο τέτοια λατρεία ταιριάζει στο Θεό. Παντού, σε κάθε τόπο και σε κάθε ευκαιρία
μπορούμε να προσευχηθούμε και να ζητήσουμε την ευλογία και τη δύναμή του. Αρκεί να ’ναι
η καρδιά μας καθαρή, γιατί στις πλάκες αυτής της καρδιάς γράφει ο Θεός τους νόμους της
καινής του διαθήκης, όπως δύο προφήτες, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ, το είχαν προφητέψει (Ιερ.
38, 33-34 Ιεζ, 11,19)

4)Οι γιορτές της Εκκλησίας παραπέµπουν σε γεγονότα φανέρωσης της αγάπης του Θεού προς τον κόσµο τα οποία υπογραµµίζουν ότι για την Εκκλησία «ο Θεός είναι αγάπη». Να εξηγήσετε αυτή τη θέση και να δείξετε µε παραδείγµατα πώς αυτή η αγάπη προβάλλεται µέσα από τις γιορτές της Εκκλησίας.
5)
«Σήµερα η Παρθένος γεννά τον δηµιουργό του σύµπαντος...», «Σήµερα ο Χριστός γεννάται στη Βηθλεέµ.», «Σήµερα αγιάζεται η φύση των υδάτων...», «Σήµερα ο Χριστός ήλθε στον Ιορδάνη για να βαπτιστεί...», «Σήµερα ο Χριστός εισέρχεται στην αγία πόλη.», «Σήµερα επαγρυπνά ο Ιούδας για να παραδώσει τον Κύριο.», «Σήµερα κρεµάται πάνω στο ξύλο.», «Σήµερα ο Άδης στενάζοντας φωνάζει...», «Το ιερό Πάσχα σήµερα αναδείχθηκε για µας.». Αφού εντοπίσετε το κοινό στοιχείο στα παραπάνω υµνογραφικά αποσπάσµατα, που παρατίθενται σε µετάφραση, να εξηγήσετε ποιο νόηµα αυτό έχει στον εκκλησιαστικό εορτασµό των περιγραφόµενων γεγονότων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τα θαυμαστά γεγονότα για τη σωτηρία του ανθρώπου πανηγυρίζονται με τις γιορτές
της Εκκλησίας. Σκορπισμένες μέσα στο έτος, μας θυμίζουν την επίγεια ζωή του Κυρίου, της
Υπεραγίας Θεοτόκου και των αγίων. Ξαναγεννιέται μέσα μας ο Χριστός, σταυρώνεται,
ανασταίνεται. Γι’ αυτό οι υμνογράφοι της Εκκλησίας στους ύμνους και οι Πατέρες στις ευχές
χρησιμοποιούν τη λέξη «σήμερον» - «Σήμερον ὁ Χριστός γεννᾶται..». «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί
ξύλου...». Σήμερα, σαν να ήμαστε τότε παρόντες στο γεγονός, βλέπουμε την Ανάσταση.
«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...». «Σήμερον ἒαρ νοητόν ἀνέτειλεν ἡμῖν... ἡ παγκόσμιος
μνήμη Γεωργίου τοῦ σοφοῦ Μεγαλομάρτυρος». Μπαίνοντας στο ναό είναι σαν να πατούμε στον ουρανό. Ο χρόνος καταργείται, γιατί ζούμε συγχρόνως τη ζωή και το έργο του Χριστού (παρελθόν), αυτό που γίνεται τώρα με τη σύναξη των πιστών και το δεσμό τους με τον Κύριο (παρόν) και αυτό που θα 'ρθει, το προσδοκώμενο, το αιώνιο. Αυτό το τελευταίο είναι η Βασιλεία των ουρανών που
προγευόμαστε με τα τελούμενα στη Θεία Λειτουργία.