ΘΕΜΑ Β1
Πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι θεωρούν ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες επηρεάζουν τη ζωή ανθρώπων ακαλλιέργητων και χαμηλού κοινωνικού και πνευματικού επιπέδου. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτή την άποψη; Να τεκμηριώσετε τη θέση σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η λέξη «δεισιδαιμονία» αποτελείται από τις λέξεις «δείδω» (φοβούμαι) και «δαίμων» (πνεύμα). Πολύ παλιά η λέξη είχε την έννοια του σεβασμού προς τους θεούς. Αργότερα, όμως, απέκτησε την έννοια του παράλογου φόβου προς το θείο, φόβου που δεν έχει σχέση με την ευσέβεια. Γι' αυτό στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία πού αποτελούν κατάλοιπο ειδωλολατρικών, κυρίως, αντιλήψεων και εθίμων. Στα κατάλοιπα αυτά περιλαμβάνονται και οι προλήψεις. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωής του. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Τόσο οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία.Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων, αφενός τονίζοντας την πλάνη τους, αφετέρουδιδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός βασίζει τη ζωή του στη δεισιδαιμονία και την εξαρτά από τις προλήψεις, απομακρύνεται από το Θεό.
Συνεπώς η πίστη σε δεισιδαιμονίες και προλήψεις δεν έχει να κάνει με την μόρφωση ή την κοινωνική θέση κάποιου αλλά με την πίστη του στο Θεό, τον βαθύτερο σύνδεσμο του με τον Θεό και την μη απομάκρυνση του από τον Θεό.
ΘΕΜΑ Β1
Ένας επισκέπτης στο εξοχικό του νομπελίστα Δανού φυσικού Νιλς Μπορ παρατήρησε στον
τοίχο του σπιτιού του κρεμασμένο, ένα πέταλο και θέλοντας να πειράξει τον διαπρεπή
επιστήμονα του είπε ότι του ήταν αδύνατο να πιστέψει ότι ένας άνδρας όπως εκείνος πίστευε
σε προλήψεις. Τότε, ο Μπορ απάντησε: «H αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω. Φαίνεται, όμως,
πως το πέταλο φέρνει τύχη, είτε εγώ το πιστεύω είτε όχι»! Πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι
θεωρούν ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες επηρεάζουν τη ζωή ανθρώπων ακαλλιέργητων
και χαμηλού κοινωνικού και πνευματικού επιπέδου. Ισχύει κάτι τέτοιο αν αναλογιστούμε το
παράδειγμα με τον Δανό νομπελίστα; Να τεκμηριώσετε την άποψή σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η πίστη σε προλήψεις και δεισιδαιμονίες είναι θέμα αμάθειας και όχι κοινωνικού
επιπέδου. Όσο πιο αμαθής και ακαλλιέργητος είναι κάποιος τόσο πιο επιρρεπής είναι σε τέτοιες δοξασίες. Το ίδιο ισχύει και στη περίπτωση το Δανού νομπελίστα αρκεί να
θεωρήσουμε ότι με τον όρο μόρφωση και πνευματική καλλιέργεια αναφερόμαστε στην
Χριστιανική διδασκαλία και παιδεία και όχι στην ευρύτερη ακαδημαϊκή γνώση την οποία
σαφώς και κατείχε ο Νιλς Μπορ.
Η λέξη «δεισιδαιμονία» αποτελείται από τις λέξεις «δείδω» (φοβούμαι) και «δαίμων»
(πνεύμα). Πολύ παλιά η λέξη είχε την έννοια του σεβασμού προς τους θεούς. Αργότερα, όμως,
απέκτησε την έννοια του παράλογου φόβου προς το θείο, φόβου που δεν έχει σχέση με την
ευσέβεια. Γι' αυτό στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία πού αποτελούν
κατάλοιπο ειδωλολατρικών, κυρίως, αντιλήψεων και εθίμων. Στα κατάλοιπα αυτά περιλαμβάνονται και οι προλήψεις. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωής του. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στα φαινόμενα αυτά συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Τόσο οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία. Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων, αφενός τονίζοντας την πλάνη τους, αφετέρου διδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός βασίζει τη ζωή του στη δεισιδαιμονία και την εξαρτά από τις προλήψεις, απομακρύνεται από το Θεό.
ΘΕΜΑ Β1
Η Εκκλησία θεωρεί τις δεισιδαιμονίες και τις προλήψεις ως εκτροπή από την πίστη και τη
σχέση με τον Θεό. Να εξηγήσετε και να σχολιάσετε αυτή τη θέση
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η λέξη «δεισιδαιμονία» αποτελείται από τις λέξεις «δείδω» (φοβούμαι) και «δαίμων»
(πνεύμα). Πολύ παλιά η λέξη είχε την έννοια του σεβασμού προς τους θεούς. Αργότερα, όμως,
απέκτησε την έννοια του παράλογου φόβου προς το θείο, φόβου που δεν έχει σχέση με την ευσέβεια. Γι' αυτό στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία πού αποτελούν κατάλοιπο ειδωλολατρικών, κυρίως, αντιλήψεων και εθίμων. Στα κατάλοιπα αυτά περιλαμβάνονται και οι προλήψεις. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωήςτου. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά,γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Ο πραγματικός Χριστιανός δεν έχει ανάγκη από φυλακτά ούτε πιστεύει σε προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες. Ρυθμιστής της ζωής του είναι ο Θεός μέσα από την πίστη και την Εκκλησία θα οδηγηθεί στην σωτηρία.
Ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής με σύντομη αιτιολόγηση
Οι δεισιδαιµονίες. α. οδηγούν τον άνθρωπο στη θεοποίηση της τύχης β. δεν υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία γ. δηλώνουν την ευσέβεια των ανθρώπων δ. κανένα από τα παραπάνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1. Οι δεισιδαιμονίες…α. οδηγούν τον άνθρωπο στη θεοποίηση της τύχης. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στα φαινόμενα αυτά συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Τόσο οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗΣ
α. Πνευματισμός 1. Μεσάζοντας ανάμεσα στα πνεύματα και τους ανθρώπους που βοηθάει στην επικοινωνία μεταξύ τους
β. Εσωτερισμός 2. Παράλογος φόβος προς το θείο που δεν έχει καμία σχέση με την
ευσέβεια, με στοιχεία ειδωλολατρικά και προλήψεις
γ. Μετενσάρκωση
3. Πίστη κατά την οποία υπάρχουν πνεύματα που μπορεί ο άνθρωπος να επικοινωνήσει κάτω από ορισμένες συνθήκες
δ. «Μέντιουμ» 4. Πίστη στον Τριαδικό Θεό με όχημα τα φυσικά φαινόμενα
ε. Δεισιδαιμονία 5. Τήρηση αρχαίων και σαμανικών τελετών στην εποχή μας
6. Πίστη ότι στις θρησκείες υπάρχει μια εσωτερική διάσταση, που είναι
αντιληπτή μόνο από κάποιους μυημένους
7. Θεωρία ότι η ανθρώπινη ψυχή εξαγνίζεται γνωρίζοντας διαδοχικές
γεννήσεις και θανάτους
Ερωτήσεις Συμπλήρωσης Κενών
1) «Βασικός άξονας των θεωριών του Πνευµατισµού είναι η ........................, δηλ. η θεωρία ότι η
....................... .................... γνωρίζει διαδοχικές γεννήσεις και θανάτους. Ισχυρίζονται ότι η........................ µε
τα πνεύµατα γίνεται µε τη .......................... µεσαζόντων. Ως ένα τέλειο "µέντιουµ" θεωρούν και τον Χριστό
απορρίπτοντας τη ........................... Του και ουσιαστικά ολόκληρη τη διδασκαλία του Χριστιανισµού».
(θεότητά / επικοινωνία / βοήθεια / ανθρώπινη ψυχή / µετενσάρκωση)
2)«Για την Εκκλησία, η ......................... στις προλήψεις και τις δεισιδαιµονίες συνεπάγεται
................................. από τον Θεό. Ο άνθρωπος οδηγείται σε ................................... αφού δεν θεωρεί
πλέον ως ρυθµιστή της ζωής την ............... ................... αλλά αποδέχεται άλλες δυνάµεις και θεοποιεί
την ............................................. (Πρόνοια του Θεού / τύχη και τη µοιρολατρία / µαρασµό της
πίστης / προσήλωση / αποµάκρυνση)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
1)Αρχικά η λέξη δεισιδαιµονία σήµαινε τον σεβασµό προς. α. τους θεούς β. τους ηµίθεους γ. τα πνεύµατα των προγόνων
2) Βασικός άξονας των θεωριών του Πνευµατισµού είναι. α. η µετενσάρκωση β. η πίστη στην
εκµηδένιση της ύπαρξης γ. η διδασκαλία για τη θέωση του ανθρώπου
3) ∆ιάφορες θεωρίες του Πνευµατισµού. α. παρουσιάζουν αυθαίρετα και εσφαλµένα τον Ιησού
Χριστό ως µέντιουµ β. δέχονται τον Ιησού Χριστό ως µοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή γ. παρουσιάζουν τον Ιησού Χριστό ως ιδρυτή του Πνευµατισµού
4) Η Εκκλησία θεωρεί πως όποιος καταφεύγει στον Πνευµατισµό. α. έρχεται πιο κοντά στον Χριστό β. ενισχύεται στον πνευµατικό του αγώνα γ. αποµακρύνεται από τον Θεό και αρνείται τη θεότητα του Χριστού
5) Με τις δεισιδαιµονίες του ο άνθρωπος εκφράζει. α. την προσήλωσή του στις θεϊκές εντολές β. την ευσέβειά του προς τον Θεό γ. ένα παράλογο φόβο για τον Θεό
6)Ο αρχαϊκός Πνευµατισµός συνδέεται µε. α. τον Εσωτερισµό και τον Αποκρυφισµό β. επιστηµονικές µεθόδους γ. τη γεωµετρία
6) Ο βασικός άξονας της θεωρίας του Πνευµατισµού είναι. α. ο εσωτερισµός β. η ψυχοφυσιολογία γ. η µετενσάρκωση Γ
7) Ο Πνευµατισµός έχει τις ρίζες του. α. στη χριστιανική διδασκαλία β. στις σύγχρονες επιστηµονικές
ανακαλύψεις γ. στις αρχαίες θρησκείες
8) Ορισµένες θεωρίες του Πνευµατισµού θεωρούν τον Χριστός... α. θεάνθρωπο β. το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας γ. ένα τέλειο «µεσάζοντα-µέντιουµ»
9) Πνευµατισµός είναι η πίστη για την. α. παρουσία του Αγίου Πνεύµατος β. ύπαρξη πνευµάτων
και στην επικοινωνία µαζί τους γ. ανωτερότητα του πνεύµατος πάνω στην ύλη
10) Στον Πνευµατισµό η επίκληση των πνευµάτων των νεκρών γίνεται. α. µέσω των κληρικών β. µε τους µεσάζοντες δηλ. τα «µέντιουµ» γ. µε τη βοήθεια της προσευχής και της πίστης
11) Στον Πνευµατισµό θεωρείται εφικτή. α. η ενσάρκωση των πνευµάτων β. η επικοινωνία µε
ανύπαρκτα όντα γ. η επικοινωνία µε τα πνεύµατα µε τη βοήθεια µεσαζόντων (µέντιουµ)
12) Σύµφωνα µε τον αρχαϊκό Πνευµατισµό τα πνεύµατα των νεκρών. α. µπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν τους ανθρώπους β. µπορούν να βοηθήσουν µόνο τους θεούς γ. µπορούν να βλάψουν µόνο τους ανθρώπους
Πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι θεωρούν ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες επηρεάζουν τη ζωή ανθρώπων ακαλλιέργητων και χαμηλού κοινωνικού και πνευματικού επιπέδου. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτή την άποψη; Να τεκμηριώσετε τη θέση σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η λέξη «δεισιδαιμονία» αποτελείται από τις λέξεις «δείδω» (φοβούμαι) και «δαίμων» (πνεύμα). Πολύ παλιά η λέξη είχε την έννοια του σεβασμού προς τους θεούς. Αργότερα, όμως, απέκτησε την έννοια του παράλογου φόβου προς το θείο, φόβου που δεν έχει σχέση με την ευσέβεια. Γι' αυτό στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία πού αποτελούν κατάλοιπο ειδωλολατρικών, κυρίως, αντιλήψεων και εθίμων. Στα κατάλοιπα αυτά περιλαμβάνονται και οι προλήψεις. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωής του. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Τόσο οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία.Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων, αφενός τονίζοντας την πλάνη τους, αφετέρουδιδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός βασίζει τη ζωή του στη δεισιδαιμονία και την εξαρτά από τις προλήψεις, απομακρύνεται από το Θεό.
Συνεπώς η πίστη σε δεισιδαιμονίες και προλήψεις δεν έχει να κάνει με την μόρφωση ή την κοινωνική θέση κάποιου αλλά με την πίστη του στο Θεό, τον βαθύτερο σύνδεσμο του με τον Θεό και την μη απομάκρυνση του από τον Θεό.
ΘΕΜΑ Β1
Ένας επισκέπτης στο εξοχικό του νομπελίστα Δανού φυσικού Νιλς Μπορ παρατήρησε στον
τοίχο του σπιτιού του κρεμασμένο, ένα πέταλο και θέλοντας να πειράξει τον διαπρεπή
επιστήμονα του είπε ότι του ήταν αδύνατο να πιστέψει ότι ένας άνδρας όπως εκείνος πίστευε
σε προλήψεις. Τότε, ο Μπορ απάντησε: «H αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω. Φαίνεται, όμως,
πως το πέταλο φέρνει τύχη, είτε εγώ το πιστεύω είτε όχι»! Πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι
θεωρούν ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες επηρεάζουν τη ζωή ανθρώπων ακαλλιέργητων
και χαμηλού κοινωνικού και πνευματικού επιπέδου. Ισχύει κάτι τέτοιο αν αναλογιστούμε το
παράδειγμα με τον Δανό νομπελίστα; Να τεκμηριώσετε την άποψή σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η πίστη σε προλήψεις και δεισιδαιμονίες είναι θέμα αμάθειας και όχι κοινωνικού
επιπέδου. Όσο πιο αμαθής και ακαλλιέργητος είναι κάποιος τόσο πιο επιρρεπής είναι σε τέτοιες δοξασίες. Το ίδιο ισχύει και στη περίπτωση το Δανού νομπελίστα αρκεί να
θεωρήσουμε ότι με τον όρο μόρφωση και πνευματική καλλιέργεια αναφερόμαστε στην
Χριστιανική διδασκαλία και παιδεία και όχι στην ευρύτερη ακαδημαϊκή γνώση την οποία
σαφώς και κατείχε ο Νιλς Μπορ.
Η λέξη «δεισιδαιμονία» αποτελείται από τις λέξεις «δείδω» (φοβούμαι) και «δαίμων»
(πνεύμα). Πολύ παλιά η λέξη είχε την έννοια του σεβασμού προς τους θεούς. Αργότερα, όμως,
απέκτησε την έννοια του παράλογου φόβου προς το θείο, φόβου που δεν έχει σχέση με την
ευσέβεια. Γι' αυτό στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία πού αποτελούν
κατάλοιπο ειδωλολατρικών, κυρίως, αντιλήψεων και εθίμων. Στα κατάλοιπα αυτά περιλαμβάνονται και οι προλήψεις. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωής του. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στα φαινόμενα αυτά συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Τόσο οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία. Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων, αφενός τονίζοντας την πλάνη τους, αφετέρου διδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός βασίζει τη ζωή του στη δεισιδαιμονία και την εξαρτά από τις προλήψεις, απομακρύνεται από το Θεό.
ΘΕΜΑ Β1
Η Εκκλησία θεωρεί τις δεισιδαιμονίες και τις προλήψεις ως εκτροπή από την πίστη και τη
σχέση με τον Θεό. Να εξηγήσετε και να σχολιάσετε αυτή τη θέση
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η λέξη «δεισιδαιμονία» αποτελείται από τις λέξεις «δείδω» (φοβούμαι) και «δαίμων»
(πνεύμα). Πολύ παλιά η λέξη είχε την έννοια του σεβασμού προς τους θεούς. Αργότερα, όμως,
απέκτησε την έννοια του παράλογου φόβου προς το θείο, φόβου που δεν έχει σχέση με την ευσέβεια. Γι' αυτό στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία πού αποτελούν κατάλοιπο ειδωλολατρικών, κυρίως, αντιλήψεων και εθίμων. Στα κατάλοιπα αυτά περιλαμβάνονται και οι προλήψεις. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωήςτου. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά,γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Ο πραγματικός Χριστιανός δεν έχει ανάγκη από φυλακτά ούτε πιστεύει σε προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες. Ρυθμιστής της ζωής του είναι ο Θεός μέσα από την πίστη και την Εκκλησία θα οδηγηθεί στην σωτηρία.
ΘΕΜΑ Β1
Ο Πνευματισμός και ο Εσωτερισμός αποτελούν δύο σύγχρονα παραθρησκευτικά φαινόμενα. Στηρίζονται στη λατρεία των πνευμάτων και τη μυστική γνώση που έχουν οι μυημένοι σ’ αυτά. Γιατί ένας χριστιανός δεν μπορεί να καταφεύγει σε «μεσάζοντες-μέντιουμ» και ποιες θεμελιώδεις αρχές της χριστιανικής πίστης αρνείται όταν πιστεύει σε πνεύματα και την επικοινωνία μαζί τους;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Πνευματισμός είναι η πίστη ότι υπάρχουν πνεύματα με τα οποία μπορούμε να επικοινωνήσουμε κάτω από ορισμένες συνθήκες. Στις αρχαίες θρησκείες οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα πνεύματα των νεκρών μπορούν να βλάψουν ή να βοηθήσουν τους ζωντανούς.Αυτός είναι ο αρχαϊκός Πνευματισμός, ο οποίος συνδέθηκε με το λεγόμενο Εσωτερισμό, δηλαδή την πίστη ότι στις θρησκείες υπάρχει μια εσωτερική διάσταση, που είναι αντιληπτή μόνο από κάποιους μυημένους.
Ο βασικός άξονας των θεωριών του Πνευματισμού είναι η μετενσάρκωση, δηλαδή η θεωρία ότι η ανθρώπινη ψυχή εξαγνίζεται γνωρίζοντας διαδοχικές γεννήσεις και θανάτους. Η επικοινωνία με τα πνεύματα γίνεται με τη βοήθεια «μεσαζόντων», των «μέντιουμ». Ως ένα τέλειο «μέντιουμ» θεωρεί και το Χριστό, απορρίπτοντας έτσι τη θεότητά του αλλά και όλες τις βασικές αλήθειες του Χριστιανισμού. Κυρίαρχο στοιχείο στις τελετές του είναι η επίκληση πνευμάτων νεκρών ανθρώπων και η αυθυποβολή εκείνου που συμμετέχει στην τελετή. Οι πνευματιστές στηρίζονται στο φόβο που προκαλεί στον άνθρωπο η αίσθηση ότι τα «πνεύματα» είναι ανώτερά του. Έτσι, ο Πνευματισμός διαδίδεται και επιβάλλεται με το γνωστό τρόπο της θρησκευτικής προπαγάνδας: πρώτα παρουσιάζει τις δήθεν απολυτρωτικές του θεωρίες και μετά επιβάλλει την πνευματική του κυριαρχία.
Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στο φαινόμενο αυτό συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Αυτό είναι ολοφάνερο στην περίπτωση του Πνευματισμού, όπου υπάρχει άρνηση της θεότητας του Χριστού. Η Εκκλησία είναι αντίθετη και προς τη διδασκαλία της μετενσάρκωσης. Ο εξαγνισμός της ψυχής δε γίνεται με καινούργια γέννηση, αλλά με τη μετάνοια στην οποία καλεί η Εκκλησία τους πιστούς. Η ζωή του ανθρώπου είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα όπως αυτό του Πνευματισμού, αφενός τονίζοντας την πλάνη του, αφετέρου διδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός προσφεύγει στον Πνευματισμό απομακρύνεται από το Θεό Ο πατέρας της Ελληνικής Λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης σε άρθρο του για τη δεισιδαιμονία αναφέρει ότι αυτή εκφράζει τον παράλογο φόβο προς τον Θεό, φόβο που δεν έχει σχέση με την ευσέβεια. Στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία που ανάγονται και σε προχριστιανικές (ειδωλολατρικές) αντιλήψεις. Επιβιώνουν παράλογες δοξασίες και καταστάσεις, από ψυχολογικούς λόγους, από την έντονη και συχνά εναγώνια τάση του ανθρώπου να γνωρίσει το μέλλον του ή να εξασφαλίσει το παρόν του. Να εντοπίσετε τις αιτίες που οδηγούν σε δεισιδαιμονίες και προλήψεις και να τις συνδέσετε με τη θέση ότι η Εκκλησία τις θεωρεί ως άρνηση της πίστης στον Θεό. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωής του. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στα φαινόμενα αυτά συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία. Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων, αφενός τονίζοντας την πλάνη τους, αφετέρου διδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός βασίζει τη ζωή του στη δεισιδαιμονία και την εξαρτά από τις προλήψεις, απομακρύνεται από το Θεό.
Ο Πνευματισμός και ο Εσωτερισμός αποτελούν δύο σύγχρονα παραθρησκευτικά φαινόμενα. Στηρίζονται στη λατρεία των πνευμάτων και τη μυστική γνώση που έχουν οι μυημένοι σ’ αυτά. Γιατί ένας χριστιανός δεν μπορεί να καταφεύγει σε «μεσάζοντες-μέντιουμ» και ποιες θεμελιώδεις αρχές της χριστιανικής πίστης αρνείται όταν πιστεύει σε πνεύματα και την επικοινωνία μαζί τους;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Πνευματισμός είναι η πίστη ότι υπάρχουν πνεύματα με τα οποία μπορούμε να επικοινωνήσουμε κάτω από ορισμένες συνθήκες. Στις αρχαίες θρησκείες οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα πνεύματα των νεκρών μπορούν να βλάψουν ή να βοηθήσουν τους ζωντανούς.Αυτός είναι ο αρχαϊκός Πνευματισμός, ο οποίος συνδέθηκε με το λεγόμενο Εσωτερισμό, δηλαδή την πίστη ότι στις θρησκείες υπάρχει μια εσωτερική διάσταση, που είναι αντιληπτή μόνο από κάποιους μυημένους.
Ο βασικός άξονας των θεωριών του Πνευματισμού είναι η μετενσάρκωση, δηλαδή η θεωρία ότι η ανθρώπινη ψυχή εξαγνίζεται γνωρίζοντας διαδοχικές γεννήσεις και θανάτους. Η επικοινωνία με τα πνεύματα γίνεται με τη βοήθεια «μεσαζόντων», των «μέντιουμ». Ως ένα τέλειο «μέντιουμ» θεωρεί και το Χριστό, απορρίπτοντας έτσι τη θεότητά του αλλά και όλες τις βασικές αλήθειες του Χριστιανισμού. Κυρίαρχο στοιχείο στις τελετές του είναι η επίκληση πνευμάτων νεκρών ανθρώπων και η αυθυποβολή εκείνου που συμμετέχει στην τελετή. Οι πνευματιστές στηρίζονται στο φόβο που προκαλεί στον άνθρωπο η αίσθηση ότι τα «πνεύματα» είναι ανώτερά του. Έτσι, ο Πνευματισμός διαδίδεται και επιβάλλεται με το γνωστό τρόπο της θρησκευτικής προπαγάνδας: πρώτα παρουσιάζει τις δήθεν απολυτρωτικές του θεωρίες και μετά επιβάλλει την πνευματική του κυριαρχία.
Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στο φαινόμενο αυτό συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Αυτό είναι ολοφάνερο στην περίπτωση του Πνευματισμού, όπου υπάρχει άρνηση της θεότητας του Χριστού. Η Εκκλησία είναι αντίθετη και προς τη διδασκαλία της μετενσάρκωσης. Ο εξαγνισμός της ψυχής δε γίνεται με καινούργια γέννηση, αλλά με τη μετάνοια στην οποία καλεί η Εκκλησία τους πιστούς. Η ζωή του ανθρώπου είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα όπως αυτό του Πνευματισμού, αφενός τονίζοντας την πλάνη του, αφετέρου διδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός προσφεύγει στον Πνευματισμό απομακρύνεται από το Θεό Ο πατέρας της Ελληνικής Λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης σε άρθρο του για τη δεισιδαιμονία αναφέρει ότι αυτή εκφράζει τον παράλογο φόβο προς τον Θεό, φόβο που δεν έχει σχέση με την ευσέβεια. Στις πράξεις του δεισιδαίμονα επισημαίνονται στοιχεία που ανάγονται και σε προχριστιανικές (ειδωλολατρικές) αντιλήψεις. Επιβιώνουν παράλογες δοξασίες και καταστάσεις, από ψυχολογικούς λόγους, από την έντονη και συχνά εναγώνια τάση του ανθρώπου να γνωρίσει το μέλλον του ή να εξασφαλίσει το παρόν του. Να εντοπίσετε τις αιτίες που οδηγούν σε δεισιδαιμονίες και προλήψεις και να τις συνδέσετε με τη θέση ότι η Εκκλησία τις θεωρεί ως άρνηση της πίστης στον Θεό. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Έχουν σχέση με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, δηλαδή με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, τη σχέση του με τους άλλους ή τον προγραμματισμό της ζωής του. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στα φαινόμενα αυτά συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία. Η Εκκλησία, επομένως, αντιτίθεται και καταπολεμά τα παραθρησκευτικά φαινόμενα της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων, αφενός τονίζοντας την πλάνη τους, αφετέρου διδάσκοντας τα μέλη της για την ανάγκη του βαθύτερου συνδέσμου με το Θεό. Η ένταξη στην Εκκλησία δεν είναι αποδοχή κάποιων θρησκευτικών θεωριών. Είναι η σύνδεσή μας με το πρόσωπο του Χριστού, που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια». Ο πιστός λοιπόν δεν μπορεί να έχει άλλο ρυθμιστικό παράγοντα της ζωής του από το Θεό. Άρα, όταν ο χριστιανός βασίζει τη ζωή του στη δεισιδαιμονία και την εξαρτά από τις προλήψεις, απομακρύνεται από το Θεό.
Οι δεισιδαιµονίες. α. οδηγούν τον άνθρωπο στη θεοποίηση της τύχης β. δεν υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία γ. δηλώνουν την ευσέβεια των ανθρώπων δ. κανένα από τα παραπάνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1. Οι δεισιδαιμονίες…α. οδηγούν τον άνθρωπο στη θεοποίηση της τύχης. Στην ελληνική κοινωνία οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις είναι πολλές και συνδυάζονται με την ερμηνεία φαινομένων που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Βασικό ρόλο στη δεισιδαιμονία και τις προλήψεις έχουν διάφορα αντικείμενα (φυλαχτά, γούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλότροπα από τους προληπτικούς. Η πίστη και η αφοσίωση του ανθρώπου στα φαινόμενα αυτά συνεπάγεται την απομάκρυνσή του από το Θεό. Τόσο οι δεισιδαιμονίες όσο και οι προλήψεις συντελούν στο σταδιακό μαρασμό της πίστης, εφόσον ο άνθρωπος δε θεωρεί πλέον ως ρυθμιστή της ζωής του κόσμου και όλης της δημιουργίας την Πρόνοια του Θεού, αλλά αποδέχεται ως κυρίαρχες άλλες δυνάμεις, θεοποιεί την τύχη και τις συγκυρίες και πέφτει στη μοιρολατρία.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗΣ
α. Πνευματισμός 1. Μεσάζοντας ανάμεσα στα πνεύματα και τους ανθρώπους που βοηθάει στην επικοινωνία μεταξύ τους
β. Εσωτερισμός 2. Παράλογος φόβος προς το θείο που δεν έχει καμία σχέση με την
ευσέβεια, με στοιχεία ειδωλολατρικά και προλήψεις
γ. Μετενσάρκωση
3. Πίστη κατά την οποία υπάρχουν πνεύματα που μπορεί ο άνθρωπος να επικοινωνήσει κάτω από ορισμένες συνθήκες
δ. «Μέντιουμ» 4. Πίστη στον Τριαδικό Θεό με όχημα τα φυσικά φαινόμενα
ε. Δεισιδαιμονία 5. Τήρηση αρχαίων και σαμανικών τελετών στην εποχή μας
6. Πίστη ότι στις θρησκείες υπάρχει μια εσωτερική διάσταση, που είναι
αντιληπτή μόνο από κάποιους μυημένους
7. Θεωρία ότι η ανθρώπινη ψυχή εξαγνίζεται γνωρίζοντας διαδοχικές
γεννήσεις και θανάτους
Ερωτήσεις Συμπλήρωσης Κενών
1) «Βασικός άξονας των θεωριών του Πνευµατισµού είναι η ........................, δηλ. η θεωρία ότι η
....................... .................... γνωρίζει διαδοχικές γεννήσεις και θανάτους. Ισχυρίζονται ότι η........................ µε
τα πνεύµατα γίνεται µε τη .......................... µεσαζόντων. Ως ένα τέλειο "µέντιουµ" θεωρούν και τον Χριστό
απορρίπτοντας τη ........................... Του και ουσιαστικά ολόκληρη τη διδασκαλία του Χριστιανισµού».
(θεότητά / επικοινωνία / βοήθεια / ανθρώπινη ψυχή / µετενσάρκωση)
2)«Για την Εκκλησία, η ......................... στις προλήψεις και τις δεισιδαιµονίες συνεπάγεται
................................. από τον Θεό. Ο άνθρωπος οδηγείται σε ................................... αφού δεν θεωρεί
πλέον ως ρυθµιστή της ζωής την ............... ................... αλλά αποδέχεται άλλες δυνάµεις και θεοποιεί
την ............................................. (Πρόνοια του Θεού / τύχη και τη µοιρολατρία / µαρασµό της
πίστης / προσήλωση / αποµάκρυνση)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
1)Αρχικά η λέξη δεισιδαιµονία σήµαινε τον σεβασµό προς. α. τους θεούς β. τους ηµίθεους γ. τα πνεύµατα των προγόνων
2) Βασικός άξονας των θεωριών του Πνευµατισµού είναι. α. η µετενσάρκωση β. η πίστη στην
εκµηδένιση της ύπαρξης γ. η διδασκαλία για τη θέωση του ανθρώπου
3) ∆ιάφορες θεωρίες του Πνευµατισµού. α. παρουσιάζουν αυθαίρετα και εσφαλµένα τον Ιησού
Χριστό ως µέντιουµ β. δέχονται τον Ιησού Χριστό ως µοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή γ. παρουσιάζουν τον Ιησού Χριστό ως ιδρυτή του Πνευµατισµού
4) Η Εκκλησία θεωρεί πως όποιος καταφεύγει στον Πνευµατισµό. α. έρχεται πιο κοντά στον Χριστό β. ενισχύεται στον πνευµατικό του αγώνα γ. αποµακρύνεται από τον Θεό και αρνείται τη θεότητα του Χριστού
5) Με τις δεισιδαιµονίες του ο άνθρωπος εκφράζει. α. την προσήλωσή του στις θεϊκές εντολές β. την ευσέβειά του προς τον Θεό γ. ένα παράλογο φόβο για τον Θεό
6)Ο αρχαϊκός Πνευµατισµός συνδέεται µε. α. τον Εσωτερισµό και τον Αποκρυφισµό β. επιστηµονικές µεθόδους γ. τη γεωµετρία
6) Ο βασικός άξονας της θεωρίας του Πνευµατισµού είναι. α. ο εσωτερισµός β. η ψυχοφυσιολογία γ. η µετενσάρκωση Γ
7) Ο Πνευµατισµός έχει τις ρίζες του. α. στη χριστιανική διδασκαλία β. στις σύγχρονες επιστηµονικές
ανακαλύψεις γ. στις αρχαίες θρησκείες
8) Ορισµένες θεωρίες του Πνευµατισµού θεωρούν τον Χριστός... α. θεάνθρωπο β. το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας γ. ένα τέλειο «µεσάζοντα-µέντιουµ»
9) Πνευµατισµός είναι η πίστη για την. α. παρουσία του Αγίου Πνεύµατος β. ύπαρξη πνευµάτων
και στην επικοινωνία µαζί τους γ. ανωτερότητα του πνεύµατος πάνω στην ύλη
10) Στον Πνευµατισµό η επίκληση των πνευµάτων των νεκρών γίνεται. α. µέσω των κληρικών β. µε τους µεσάζοντες δηλ. τα «µέντιουµ» γ. µε τη βοήθεια της προσευχής και της πίστης
11) Στον Πνευµατισµό θεωρείται εφικτή. α. η ενσάρκωση των πνευµάτων β. η επικοινωνία µε
ανύπαρκτα όντα γ. η επικοινωνία µε τα πνεύµατα µε τη βοήθεια µεσαζόντων (µέντιουµ)
12) Σύµφωνα µε τον αρχαϊκό Πνευµατισµό τα πνεύµατα των νεκρών. α. µπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν τους ανθρώπους β. µπορούν να βοηθήσουν µόνο τους θεούς γ. µπορούν να βλάψουν µόνο τους ανθρώπους
ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΩΣΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ
Για την Εκκλησία η ανθρώπινη ζωή είναι µοναδική και ανεπανάληπτη.
37 Η Εκκλησία αντιτίθεται στα παραθρησκευτικά φαινόµενα, όπως είναι οι προλήψεις και οι δεισιδαιµονίες.
37 Η Εκκλησία απορρίπτει τις θέσεις του Πνευµατισµού.
37 Η Εκκλησία δέχεται τη θεωρία της µετενσάρκωσης την οποία ονοµάζει σωτηρία και θέωση.
37 Η λέξη «δεισιδαιµονία» ουσιαστικά σηµαίνει σεβασµός στον Ιησού Χριστό.
37 Η φανέρωση του Θεού λέγεται θεοσοφία.
37 Κατά την Εκκλησία, η πίστη στον Πνευµατισµό αποµακρύνει τον πιστό από τον Θεό.
37 Κυρίαρχο στοιχείο στις τελετές του Πνευµατισµού είναι η αυθυποβολή.
37 Μία από τις θεωρίες του Πνευµατισµού είναι η µετενσάρκωση.
37 Ο Εσωτερισµός και ο Πνευµατισµός είναι οικουµενικά αναγνωρισµένες επιστήµες.
37 Ο Εσωτερισµός ονοµάζεται και Αποκρυφισµός ή Αποκρυφολογία.
37 Ο Πνευµατισµός είναι ένα διαχρονικό παραθρησκευτικό φαινόµενο.
37 Ο Χριστιανισµός και ο Πνευµατισµός θεωρούν τον Χριστό ένα τέλειο µεσάζοντα (µέντιουµ).
37 Ο Χριστός είναι το µέντιουµ ανάµεσα στον Θεό και τους ανθρώπους.
37 Οι δεισιδαιµονίες αποτελούν ειδωλολατρική επίδραση ή κατάλοιπο της ειδωλολατρίας.
37 Οι προλήψεις και οι δεισιδαιµονίες συνιστούν για την Εκκλησία απόρριψη της πίστης και αποµάκρυνση από
τον Θεό.
37 Οι προλήψεις και τα παραθρησκευτικά φαινόµενα δεν βασίζονται στη θρησκευτική πίστη αλλά στην επιστήµη.
37 Στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία υπάρχουν προλήψεις και δεισιδαιµονίες.
37 Σύµφωνα µε την Εκκλησία, ο λεγόµενος πνευµατικός άνθρωπος είναι αυτός που πιστεύει σε πνεύµατα
Για την Εκκλησία η ανθρώπινη ζωή είναι µοναδική και ανεπανάληπτη.
37 Η Εκκλησία αντιτίθεται στα παραθρησκευτικά φαινόµενα, όπως είναι οι προλήψεις και οι δεισιδαιµονίες.
37 Η Εκκλησία απορρίπτει τις θέσεις του Πνευµατισµού.
37 Η Εκκλησία δέχεται τη θεωρία της µετενσάρκωσης την οποία ονοµάζει σωτηρία και θέωση.
37 Η λέξη «δεισιδαιµονία» ουσιαστικά σηµαίνει σεβασµός στον Ιησού Χριστό.
37 Η φανέρωση του Θεού λέγεται θεοσοφία.
37 Κατά την Εκκλησία, η πίστη στον Πνευµατισµό αποµακρύνει τον πιστό από τον Θεό.
37 Κυρίαρχο στοιχείο στις τελετές του Πνευµατισµού είναι η αυθυποβολή.
37 Μία από τις θεωρίες του Πνευµατισµού είναι η µετενσάρκωση.
37 Ο Εσωτερισµός και ο Πνευµατισµός είναι οικουµενικά αναγνωρισµένες επιστήµες.
37 Ο Εσωτερισµός ονοµάζεται και Αποκρυφισµός ή Αποκρυφολογία.
37 Ο Πνευµατισµός είναι ένα διαχρονικό παραθρησκευτικό φαινόµενο.
37 Ο Χριστιανισµός και ο Πνευµατισµός θεωρούν τον Χριστό ένα τέλειο µεσάζοντα (µέντιουµ).
37 Ο Χριστός είναι το µέντιουµ ανάµεσα στον Θεό και τους ανθρώπους.
37 Οι δεισιδαιµονίες αποτελούν ειδωλολατρική επίδραση ή κατάλοιπο της ειδωλολατρίας.
37 Οι προλήψεις και οι δεισιδαιµονίες συνιστούν για την Εκκλησία απόρριψη της πίστης και αποµάκρυνση από
τον Θεό.
37 Οι προλήψεις και τα παραθρησκευτικά φαινόµενα δεν βασίζονται στη θρησκευτική πίστη αλλά στην επιστήµη.
37 Στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία υπάρχουν προλήψεις και δεισιδαιµονίες.
37 Σύµφωνα µε την Εκκλησία, ο λεγόµενος πνευµατικός άνθρωπος είναι αυτός που πιστεύει σε πνεύµατα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου