ΕΡΩΤΗΣΗ Β1
Μια ξεχωριστή στιγμή πριν την πασχαλινή Θεία Λειτουργία είναι όταν οι πιστοί ανάβουν τις
λαμπάδες τους από τη λαμπάδα του ιερέα, όταν εκείνος τους καλεί με τον ύμνο: «Ελάτε να
πάρετε φως από το φως που δεν δύει ποτέ και δοξάστε τον Χριστό ο οποίος αναστήθηκε
από τους νεκρούς». Κατά τη γνώμη σας, ποιο είναι το νόημα και το μήνυμα αυτής της
προτροπής για τους πιστούς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η συμμετοχή στο Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού βοηθάει στην κατανόηση τουμυστηρίου της ζωής και του θανάτου. Η ζωή είναι δώρο του Θεού, ο οποίος δημιούργησε ταπάντα «εξ ούκ όντων» (από το μηδέν) και μας έφερε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Οθάνατος είναι έξω από τη θέληση του Θεού, δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά αποτέλεσματης πτώσης, της αμαρτίας. Ζωή αληθινή είναι η παρουσία, η «ενοίκηση» του Θεού στη καρδιάτου ανθρώπου, το κέντρο της ύπαρξης. Η πτώση μάς χώρισε από το Θεό και αδρανοποίησε τηχάρη του μέσα μας. Αυτός ο χωρισμός που ονομάζεται πνευματικός θάνατος, προκάλεσε και το σωματικό μας θάνατο. Ο χριστιανός, όμως, πιστεύει ότι ο σωματικός θάνατος ως γεγονός αποτελεί οικονομία του Θεού και ευεργεσία του, για να μη γίνει αθάνατο το κακό.Η πίστη της Εκκλησίας στην Ανάσταση του Χριστού αποτέλεσε από την αρχή τηςίδρυσής της τον ακρογωνιαίο της λίθο. Ο Απόστολος Παύλος είναι κατηγορηματικός. Γράφει: Αν δεν αναστήθηκε ο Χριστός το κήρυγμά μας (των αποστόλων) είναι κενό περιεχομένου αλλά και η πίστη σας είναι κενή. Αυτή ήταν η πίστη ομολογητών και των μαρτύρων: πίστη στην Ανάσταση του Χριστούκαι στην κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η κοινή ανάσταση θα πραγματοποιηθεί μετάτο τέλος της ιστορίας του κόσμου αυτού, κατά τη Δεύτερη Παρουσία του Χριστού. Ο Απ.Παύλος λέει: Αν από μας τους αποστόλους κηρύττεται ότι ο Χριστός αναστήθηκε εκ νεκρών,πώς λέγουν μερικοί από σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; Αν δεν υπάρχει ανάσταση
νεκρών, τότε ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε. Κανένας δεν μπορεί να προσεγγίσει τα γεγονότα του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού ευρισκόμενος έξω από τη ζωή της Εκκλησίας. Γιατί το Πάθος και η Ανάσταση είναι γεγονότα που στη ζωή του πιστού εναλλάσσονται. Ζώντας τη ζωή της Εκκλησίας μέσα από τηΘεία Μετάληψη, τη μετάνοια, την προσευχή, τη νηστεία και τον καθημερινό αγώνα κατά των παθών, ο χριστιανός συμμετέχει συνεχώς στη ζωή του Χριστού, στο Πάθος και την Ανάστασή του.
ΘΕΜΑ Β1
«Πού είναι θάνατε το κεντρί σου; Πού είναι Άδη η νίκη σου; Ο Χριστός αναστήθηκε και συ
έπεσες κάτω. Ο Χριστός αναστήθηκε και οι δαίμονες έπεσαν. Ο Χριστός αναστήθηκε και οι
άγγελοι χαίρονται. Ο Χριστός αναστήθηκε και η ζωή κυριαρχεί. Ο Χριστός αναστήθηκε και
κανένας νεκρός στο μνήμα του. Γιατί ο Χριστός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, έγινε αρχή
για τους νεκρούς. Σ΄ Αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη στους αιώνες και για πάντα» (άγιος
Ιωάννης Χρυσόστομος). Με βάση το παραπάνω απόσπασμα να παρουσιάσετε τη σημασία της Ανάστασης του Χριστού στον κόσμο και στη ζωή του ανθρώπου
Απάντηση
Η συμμετοχή στο Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού βοηθάει στην κατανόηση του
μυστηρίου της ζωής και του θανάτου. Η ζωή είναι δώρο του Θεού. Ο θάνατος είναι έξω από τηθέληση του Θεού, δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά αποτέλεσμα της πτώσης, της αμαρτίας.
Ζωή αληθινή είναι η παρουσία, η «ενοίκηση» του Θεού στη καρδιά του ανθρώπου, το κέντρο
της ύπαρξης. Η πτώση μάς χώρισε από το Θεό και αδρανοποίησε τη χάρη του μέσα μας. Αυτός
ο χωρισμός που ονομάζεται πνευματικός θάνατος, προκάλεσε και το σωματικό μας θάνατο. Ο
χριστιανός, όμως, πιστεύει ότι ο σωματικός θάνατος ως γεγονός αποτελεί οικονομία του Θεού
και ευεργεσία του, για να μη γίνει αθάνατο το κακό.
Ο σωματικός θάνατος είναι διάσπαση της αρμονίας, διακοπή της συλλειτουργίας
ψυχής και σώματος, πρόσκαιρος χωρισμός της ψυχής από το σώμα μέχρι τη Δευτέρα
Παρουσία του Κυρίου. Η ανθρώπινη σάρκα νεκρώνεται, φθείρεται και επιστρέφοντας στο
χώμα διαλύεται. Η ψυχή, όμως, δε φθείρεται, ούτε διαλύεται, διότι ο Θεός τη δημιούργησε
πνευματική. Περιμένει το «κέλευσμα» (παράγγελμα) του Χριστού κατά τη Δεύτερη Παρουσία
του (Α' Θεσ. 4,16), για να ξαναενωθεί με το αναστημένο σώμα και να ζήσει αιώνια μαζί του, σε
μίαν άλλη ζωή, που θα είναι, όμως, συνέχεια της ζωής μας στον κόσμο. Γι' αυτό έχει μεγάλη
σημασία κάθε στιγμή της ζωής μας, γιατί από τον τρόπο που τη ζούμε κρίνεται η σωτηρία μας
(Β' Κορ. 6, 7).
Αθάνατος είναι μόνο ο «άκτιστος» Τριαδικός Θεός (Α' Τιμ. 6.16). Ο άνθρωπος δεν είναι
από την ίδια του τη φύση αθάνατος. Η αθανασία τού χαρίστηκε από το Θεό. Αν ο Θεός
έπαιρνε πίσω αυτό το δώρο, ο άνθρωπος και όλος ο κόσμος θα επέστρεφαν στην ανυπαρξία.
Αθανασία δεν είναι απλή επιβίωση ή συνέχεια της βιολογικής ζωής, αλλά η μετοχή στον
«παράδεισο». Παράδεισος είναι η αιώνια κοινωνία με το Χριστό «στη χώρα των ζώντων». Αυτή
είναι η μεγαλύτερη δωρεά του Θεού στον άνθρωπο. Οι άγιοί μας, με τα ακέραια και άφθαρτα
λείψανά τους (όπως, λ.χ., ο άγιος Σπυρίδων), βεβαιώνουν ήδη στη ζωή αυτή την αλήθεια της
αιωνιότητας και τη νίκη του Χριστού πάνω στη φθορά και στο θάνατο. Βέβαια, ο σωματικός
θάνατος παραμένει και μετά την Ανάσταση του Χριστού, αλλά τίποτε δεν μπορεί να μας
χωρίσει από το Χριστό (Ρωμ. 8,35), που είναι η ζωή και η ανάστασή μας (Ιωάν. 11, 25). Ο
θάνατος είναι ένα οδυνηρό γεγονός που δημιουργεί στον άνθρωπο πόνο και θλίψη. Η νίκη
όμως του Χριστού κατά του θανάτου τού δίνει ελπίδα και τον ενδυναμώνει, ώστε να μην τον
φοβάται, να μην τον βλέπει όπως «οι μη έχοντες ελπίδα» (Α΄Θες. 4,14). Γι' αυτό ο χριστιανός
μπορεί να νικά κάθε μορφή θανάτου στη ζωή του (αποτυχίες, αρρώστιες, παθήματα). Στη
γλώσσα της Εκκλησίας, ο θάνατος δεν έχει την έννοια του τέλους της ανθρώπινης ύπαρξης, της
εκμηδένισης, αλλά της μετάβασης σε μια άλλη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται ως κοίμηση γι'αυτό και τα νεκροταφεία ονομάζονται κοιμητήρια. Ο θάνατος λοιπόν βιώνεται χριστιανικά ως
«μετάβαση» στην αληθινή ζωή. Ως ένας ύπνος που περιμένει το ξύπνημα στην ατελεύτητη
αιωνιότητα. (Α' Κορ. 15, 35-52).
Μια ξεχωριστή στιγμή πριν την πασχαλινή Θεία Λειτουργία είναι όταν οι πιστοί ανάβουν τις
λαμπάδες τους από τη λαμπάδα του ιερέα, όταν εκείνος τους καλεί με τον ύμνο: «Ελάτε να
πάρετε φως από το φως που δεν δύει ποτέ και δοξάστε τον Χριστό ο οποίος αναστήθηκε
από τους νεκρούς». Κατά τη γνώμη σας, ποιο είναι το νόημα και το μήνυμα αυτής της
προτροπής για τους πιστούς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η συμμετοχή στο Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού βοηθάει στην κατανόηση τουμυστηρίου της ζωής και του θανάτου. Η ζωή είναι δώρο του Θεού, ο οποίος δημιούργησε ταπάντα «εξ ούκ όντων» (από το μηδέν) και μας έφερε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Οθάνατος είναι έξω από τη θέληση του Θεού, δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά αποτέλεσματης πτώσης, της αμαρτίας. Ζωή αληθινή είναι η παρουσία, η «ενοίκηση» του Θεού στη καρδιάτου ανθρώπου, το κέντρο της ύπαρξης. Η πτώση μάς χώρισε από το Θεό και αδρανοποίησε τηχάρη του μέσα μας. Αυτός ο χωρισμός που ονομάζεται πνευματικός θάνατος, προκάλεσε και το σωματικό μας θάνατο. Ο χριστιανός, όμως, πιστεύει ότι ο σωματικός θάνατος ως γεγονός αποτελεί οικονομία του Θεού και ευεργεσία του, για να μη γίνει αθάνατο το κακό.Η πίστη της Εκκλησίας στην Ανάσταση του Χριστού αποτέλεσε από την αρχή τηςίδρυσής της τον ακρογωνιαίο της λίθο. Ο Απόστολος Παύλος είναι κατηγορηματικός. Γράφει: Αν δεν αναστήθηκε ο Χριστός το κήρυγμά μας (των αποστόλων) είναι κενό περιεχομένου αλλά και η πίστη σας είναι κενή. Αυτή ήταν η πίστη ομολογητών και των μαρτύρων: πίστη στην Ανάσταση του Χριστούκαι στην κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η κοινή ανάσταση θα πραγματοποιηθεί μετάτο τέλος της ιστορίας του κόσμου αυτού, κατά τη Δεύτερη Παρουσία του Χριστού. Ο Απ.Παύλος λέει: Αν από μας τους αποστόλους κηρύττεται ότι ο Χριστός αναστήθηκε εκ νεκρών,πώς λέγουν μερικοί από σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; Αν δεν υπάρχει ανάσταση
νεκρών, τότε ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε. Κανένας δεν μπορεί να προσεγγίσει τα γεγονότα του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού ευρισκόμενος έξω από τη ζωή της Εκκλησίας. Γιατί το Πάθος και η Ανάσταση είναι γεγονότα που στη ζωή του πιστού εναλλάσσονται. Ζώντας τη ζωή της Εκκλησίας μέσα από τηΘεία Μετάληψη, τη μετάνοια, την προσευχή, τη νηστεία και τον καθημερινό αγώνα κατά των παθών, ο χριστιανός συμμετέχει συνεχώς στη ζωή του Χριστού, στο Πάθος και την Ανάστασή του.
ΘΕΜΑ Β1
«Πού είναι θάνατε το κεντρί σου; Πού είναι Άδη η νίκη σου; Ο Χριστός αναστήθηκε και συ
έπεσες κάτω. Ο Χριστός αναστήθηκε και οι δαίμονες έπεσαν. Ο Χριστός αναστήθηκε και οι
άγγελοι χαίρονται. Ο Χριστός αναστήθηκε και η ζωή κυριαρχεί. Ο Χριστός αναστήθηκε και
κανένας νεκρός στο μνήμα του. Γιατί ο Χριστός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, έγινε αρχή
για τους νεκρούς. Σ΄ Αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη στους αιώνες και για πάντα» (άγιος
Ιωάννης Χρυσόστομος). Με βάση το παραπάνω απόσπασμα να παρουσιάσετε τη σημασία της Ανάστασης του Χριστού στον κόσμο και στη ζωή του ανθρώπου
Απάντηση
Η συμμετοχή στο Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού βοηθάει στην κατανόηση του
μυστηρίου της ζωής και του θανάτου. Η ζωή είναι δώρο του Θεού. Ο θάνατος είναι έξω από τηθέληση του Θεού, δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά αποτέλεσμα της πτώσης, της αμαρτίας.
Ζωή αληθινή είναι η παρουσία, η «ενοίκηση» του Θεού στη καρδιά του ανθρώπου, το κέντρο
της ύπαρξης. Η πτώση μάς χώρισε από το Θεό και αδρανοποίησε τη χάρη του μέσα μας. Αυτός
ο χωρισμός που ονομάζεται πνευματικός θάνατος, προκάλεσε και το σωματικό μας θάνατο. Ο
χριστιανός, όμως, πιστεύει ότι ο σωματικός θάνατος ως γεγονός αποτελεί οικονομία του Θεού
και ευεργεσία του, για να μη γίνει αθάνατο το κακό.
Ο σωματικός θάνατος είναι διάσπαση της αρμονίας, διακοπή της συλλειτουργίας
ψυχής και σώματος, πρόσκαιρος χωρισμός της ψυχής από το σώμα μέχρι τη Δευτέρα
Παρουσία του Κυρίου. Η ανθρώπινη σάρκα νεκρώνεται, φθείρεται και επιστρέφοντας στο
χώμα διαλύεται. Η ψυχή, όμως, δε φθείρεται, ούτε διαλύεται, διότι ο Θεός τη δημιούργησε
πνευματική. Περιμένει το «κέλευσμα» (παράγγελμα) του Χριστού κατά τη Δεύτερη Παρουσία
του (Α' Θεσ. 4,16), για να ξαναενωθεί με το αναστημένο σώμα και να ζήσει αιώνια μαζί του, σε
μίαν άλλη ζωή, που θα είναι, όμως, συνέχεια της ζωής μας στον κόσμο. Γι' αυτό έχει μεγάλη
σημασία κάθε στιγμή της ζωής μας, γιατί από τον τρόπο που τη ζούμε κρίνεται η σωτηρία μας
(Β' Κορ. 6, 7).
Αθάνατος είναι μόνο ο «άκτιστος» Τριαδικός Θεός (Α' Τιμ. 6.16). Ο άνθρωπος δεν είναι
από την ίδια του τη φύση αθάνατος. Η αθανασία τού χαρίστηκε από το Θεό. Αν ο Θεός
έπαιρνε πίσω αυτό το δώρο, ο άνθρωπος και όλος ο κόσμος θα επέστρεφαν στην ανυπαρξία.
Αθανασία δεν είναι απλή επιβίωση ή συνέχεια της βιολογικής ζωής, αλλά η μετοχή στον
«παράδεισο». Παράδεισος είναι η αιώνια κοινωνία με το Χριστό «στη χώρα των ζώντων». Αυτή
είναι η μεγαλύτερη δωρεά του Θεού στον άνθρωπο. Οι άγιοί μας, με τα ακέραια και άφθαρτα
λείψανά τους (όπως, λ.χ., ο άγιος Σπυρίδων), βεβαιώνουν ήδη στη ζωή αυτή την αλήθεια της
αιωνιότητας και τη νίκη του Χριστού πάνω στη φθορά και στο θάνατο. Βέβαια, ο σωματικός
θάνατος παραμένει και μετά την Ανάσταση του Χριστού, αλλά τίποτε δεν μπορεί να μας
χωρίσει από το Χριστό (Ρωμ. 8,35), που είναι η ζωή και η ανάστασή μας (Ιωάν. 11, 25). Ο
θάνατος είναι ένα οδυνηρό γεγονός που δημιουργεί στον άνθρωπο πόνο και θλίψη. Η νίκη
όμως του Χριστού κατά του θανάτου τού δίνει ελπίδα και τον ενδυναμώνει, ώστε να μην τον
φοβάται, να μην τον βλέπει όπως «οι μη έχοντες ελπίδα» (Α΄Θες. 4,14). Γι' αυτό ο χριστιανός
μπορεί να νικά κάθε μορφή θανάτου στη ζωή του (αποτυχίες, αρρώστιες, παθήματα). Στη
γλώσσα της Εκκλησίας, ο θάνατος δεν έχει την έννοια του τέλους της ανθρώπινης ύπαρξης, της
εκμηδένισης, αλλά της μετάβασης σε μια άλλη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται ως κοίμηση γι'αυτό και τα νεκροταφεία ονομάζονται κοιμητήρια. Ο θάνατος λοιπόν βιώνεται χριστιανικά ως
«μετάβαση» στην αληθινή ζωή. Ως ένας ύπνος που περιμένει το ξύπνημα στην ατελεύτητη
αιωνιότητα. (Α' Κορ. 15, 35-52).
Ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής με σύντομη αιτιολόγηση
Ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής Εκκλησίας είναι,α. η πίστη στη Σταύρωση τουΧριστού
β. η πίστη στην κοινή Ανάσταση μερικών ανθρώπων κατά τη Δευτέρα Παρουσία
γ. η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και στην κοινή ανάσταση όλων των ανθρώπων
κατά τη Δευτέρα Παρουσίαδ. κανένα από τα παραπάνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
1.Ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής Εκκλησίας είναι… γ. η πίστη στην Ανάσταση του
Χριστού και στην κοινή ανάσταση όλων των ανθρώπων κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
Η πίστη της Εκκλησίας στην Ανάσταση του Χριστού αποτέλεσε από την αρχή της ίδρυσής της
τον ακρογωνιαίο της λίθο. Ο Απόστολος Παύλος είναι κατηγορηματικός. Γράφει: Αν δεν
αναστήθηκε ο Χριστός το κήρυγμά μας (των αποστόλων) είναι κενό περιεχομένου αλλά και η
πίστη σας είναι κενή («εί δε Χριστός ουκ ηγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημων, και η πίστις
υμων») (Α΄Κορ. 15.14). Αυτή ήταν η πίστη ομολογητών και των μαρτύρων: πίστη στην
Ανάσταση του Χριστού και στην κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η κοινή ανάσταση θα
πραγματοποιηθεί μετά το τέλος της ιστορίας του κόσμου αυτού, κατά τη Δεύτερη Παρουσία
του Χριστού. Ο Απ. Παύλος λέει: Αν από μας τους αποστόλους κηρύττεται ότι ο Χριστός
αναστήθηκε εκ νεκρών, πώς λέγουν μερικοί από σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; Αν δεν
υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε.
Ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής Εκκλησίας είναι,α. η πίστη στη Σταύρωση τουΧριστού
β. η πίστη στην κοινή Ανάσταση μερικών ανθρώπων κατά τη Δευτέρα Παρουσία
γ. η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και στην κοινή ανάσταση όλων των ανθρώπων
κατά τη Δευτέρα Παρουσίαδ. κανένα από τα παραπάνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
1.Ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής Εκκλησίας είναι… γ. η πίστη στην Ανάσταση του
Χριστού και στην κοινή ανάσταση όλων των ανθρώπων κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
Η πίστη της Εκκλησίας στην Ανάσταση του Χριστού αποτέλεσε από την αρχή της ίδρυσής της
τον ακρογωνιαίο της λίθο. Ο Απόστολος Παύλος είναι κατηγορηματικός. Γράφει: Αν δεν
αναστήθηκε ο Χριστός το κήρυγμά μας (των αποστόλων) είναι κενό περιεχομένου αλλά και η
πίστη σας είναι κενή («εί δε Χριστός ουκ ηγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημων, και η πίστις
υμων») (Α΄Κορ. 15.14). Αυτή ήταν η πίστη ομολογητών και των μαρτύρων: πίστη στην
Ανάσταση του Χριστού και στην κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η κοινή ανάσταση θα
πραγματοποιηθεί μετά το τέλος της ιστορίας του κόσμου αυτού, κατά τη Δεύτερη Παρουσία
του Χριστού. Ο Απ. Παύλος λέει: Αν από μας τους αποστόλους κηρύττεται ότι ο Χριστός
αναστήθηκε εκ νεκρών, πώς λέγουν μερικοί από σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; Αν δεν
υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου